Ja, we zeiden het.
Ik hou echt van fietskits. Ik verzamel klassieke truien en heb een voorliefde voor het bizarre. Nadat het nieuws kwam over de nieuwe EF Education First-tenues, speciaal bedoeld voor de Giro dItalia in samenwerking met het Britse skateboardbedrijf Palace, hebben minstens vijf mensen me getagd op verschillende platforms, en wat ben ik blij dat ze dat deden. De kits werden geïntroduceerd op Raphas Instagram-verhalen en de video’s zijn een genot om naar te kijken. Oh mijn god, komt de stem van een rijder, een paar seconden later gevolgd door een What the fuck. Lachen vult de ruimte. Dat is onwerkelijk, stelt een andere renner terwijl hij de trui uit de doos trekt. Het is een bloei van trippy, niet-overeenkomende prints en grote logo’s – paleizen illuminati-achtige driehoekige insignes in de rechterbovenhoek, zijn eigen eend-logo wenkend in de hoek, zijn gezicht verzekert niets dan geweldige tijden en chill vibes,de teams traditionele EF hieronder in blauw. Aan het einde van de film worden de tijdrithelmen getoond. Ze zijn een grappige, Halloween-maskervariant van het gezicht van het eendlogo. We komen in het peloton als kwak kwak kwak, zegt een renner. Alles botst. Het is geweldig.
De nieuwe kits van EF Education First zijn een trippy, niet-overeenkomende mix van logo’s en kleuren. SJ Hockeyt
Aanvankelijk wist ik niet hoe ik moest reageren. Ik maakte een grap op Twitter en verwees naar het grafische ontwerp is mijn passie-meme. Binnen enkele ogenblikken was de kit echter gegroeid.
Deze inhoud wordt van Twitter gewist. Je zou precies dezelfde inhoud in een ander formaat kunnen vinden, of je zou de mogelijkheid kunnen hebben om meer informatie te vinden op hun internetsite.
Om te beginnen is het plaatsen van een waanzinnige kit echt een briljante PR-actie namens EF, wiens naamsponsor Education First (een reisorganisatie gebaseerd op taalonderwijs) heeft geleden in de nasleep van deze uitbraak van het coronavirus. Hoewel er niets meer officieel is over de toekomst van het pand, is de financiële tegenslag voor het bedrijf een beetje een olifant in de kamer geworden. Een nieuwe kit in samenwerking met een van die bekendste titels in de skateboard-beschaving is ongetwijfeld een welkome afwijking van de geruchtenmolen op Twitter over de financiën van het team.
Een deel van het genie ligt in de samenwerking zelf. Palace is een enorme naam in skateboarden, hoewel ik geen skateboarder ben, komen de buitensporige graphics vaak terecht op mijn blogs over turfdesign. Het is een slimme optie, aangezien het merk succes heeft gehad in de samenwerking met andere sporten, zoals tennis en voetbal. Zoals Cam Wolf aangaf in een GQ-artikel over de tenues: Palace lijkt heel bewust te kiezen voor zijn eigen sportsamenwerkingen. Wat tennis, voetbal, golf en fietsen gemeen hebben, is dat het vaak prestigieuze, historische en zeer traditiegerichte bezigheden zijn. op de muren.
Vijf Van Onze Geliefde Rapha-stukken
Merino Mesh-basislaag voor heren – Rapha met korte mouwen rapha.cc
Licht genoeg voor dagelijks gebruik en ook een geweldige eerste laag in de winter. En het is wol, waardoor het duidelijk stankbestendig is.km
– Ook verkrijgbaar in dames
Rapha + Outside Voices Bra
Deze favoriete sportbeha van het team biedt een bijna perfecte mix van comfort, bescherming en functionaliteit
Geïsoleerde brevet-bodywarmer voor heren
Dit vest is lichtgewicht, warm, opvouwbaar. Geweldig schouderstuk dat onder/over kan worden gedragen om te helpen op echt koude dagen.
– Ook verkrijgbaar in dames
Core Cargo-koersbroek voor heren Rapha rapha.cc
De comfortabele en effectieve zeem is uitstekend geschikt voor lange dagen samen met de steen op de beenzakken.
– Ook verkrijgbaar in damesshorts
Pro Team-trainingsshirt voor dames Rapha rapha.cc
Gezellig, zacht, luchtig en een goed aansluitende, strakke pasvorm maken dit onze favoriete Rapha-jersey. Een behoorlijke waarde ook.
– Ook verkrijgbaar in heren
-Ook verkrijgbaar in heren en dames met lange mouwen
Bovendien is het voor een wielerclub in het Jaar van onze Heer heel logisch om samen te werken met fabrikanten van streetwear en skateboards, aangezien de consumentencultuur in deze arena’s een rol speelt. In tegenstelling tot andere sporten zoals voetbal of voetbal, wordt het nog steeds als enigszins cringy beschouwd om een complete replica pro-fietskleding te kopen, iets dat ik nogal jammer vind, aangezien de verkoop van teamtenues en andere parafernalia een manier is waarop teams kunnen uitbreiden om een uniek publiek te bereiken en financieel meer afstand te nemen tussen henzelf en hun klanten, waardoor ze onafhankelijker en geïsoleerder worden van de ups en downs die inherent zijn aan bedrijfsverlichting.
Chris Corona Krijg onbeperkte toegang tot
In de jaren 90 was het echter een ander verhaal. Wie zou het tijdperk kunnen vergeten dat de hallucinogene regenboogmysterie-bits van Mapei zag; de meest ironische, denim-look complete kits van Carerra; Mario Cipollinis Saeco skinsuit met spierprint; en, onnodig te zeggen, Marco Pantani, zijn bandana’s, zijn geborduurde piratenstoel, de absolute botsing van de Mercatone Uno, Bianchi en Girmi handelsmerken gestyled als stickers bovenop swooshy vlekken van geel en celeste? De tenues van EF hebben hun esthetische oorsprong in de door graffiti en stripboeken beïnvloede Team Z Vetements Enfants-truien die in het begin van de jaren negentig door Greg LeMond werden gedragen. Het inbrengen van luide, botsende kleuren en populaire streetwear-componenten kan ook iets zijn dat EF niet heeft uitgevonden. Je herinnert je gemakkelijk de dayglow-pop van het aanbod van Descentes uit de jaren 90,naast de samenwerkingen die kit-maker Sugoi deed met road-artiesten als Joe Average en Keith Haring in exact dezelfde periode.
De gloednieuwe kit van EF Education First grijpt terug naar luidere ontwerpen, zoals Mapeis felgekleurde puzzelstukjes.
Zelfs als ze hun oorsprong vinden in een eerdere ontwerptoespraak, zullen de EF / Palace-kits er nog steeds onstuimig uniek uitzien in wat anders een nogal saai ogend peloton is, en het maakt niet uit of je de voorkeur geeft aan tijdrithelmen met eendenthema, ik geloof dit zeker. is een goede zaak. Sinds ongeveer een decennium zijn fietskits steeds ingetogener geworden – minder gericht op luidheid die de naam van de klant uit de hemel lijkt te schreeuwen en nog veel meer om een slankheid en technologische finesse te krijgen die toevallig wordt gebrandmerkt. (De beste casus en eindlogica hiervan wordt soms begrepen in de kits van Ineos Grenadiers.) Of dit nu deel uitmaakt van een grotere ontwerpverschuiving naar minimalisme, het sporttechno-fetisjisme of het zelfbewustzijn van fietsen om als sullig te worden beschouwd, de resultaat is eerlijk gezegdsaai, vooral als je de herentenues vergelijkt met de veel meer gedurfde en kleurrijke tenues van het damespropeloton.
Dit materiaal wordt geïmporteerd vanuit embed-name. Je zou precies dezelfde inhoud in een ander formaat kunnen vinden, of je zou in staat kunnen zijn om meer informatie te vinden op hun website.
Fietsen is altijd veel te serieus geweest en alles wat die vorm doorbreekt, is een welkome afwisseling. (Dit verklaart gedeeltelijk waarom onstuimige, emotionele showmannen zoals Marco Pantani en Julian Alaphilippe zo alom gewaardeerd worden.) Tegelijkertijd is wielrennen ook een diep niet-serieuze sport vol momenten van humor en emotionele vervoering die de basis vormen van zijn liefhebber cultuur – zoals te zien in grote fanclubs van Europese renners, melige themamelodieën en muziekvideo’s gemaakt voor individuele renners, de manier waarop mensen zich aan de kant van de straat in de Tour de France gedragen – maar ook, in de tijd van sociale netwerken, hoe groter openheid die rijders hebben over hun leven. Vanaf de jaren ’70, de gedachte dat renners videoclips zouden delen van deze die rondhangen in de teambus, dansend in konijnenoutfits,en vloeken bij het zien van tijdrithelmen van eenden zou een indicatie kunnen zijn. Tot voor kort had wielrennen een beeld van ongebreideld stoer machismo, wat ten koste ging van renners die mensen niet echt de diepten van de eigen persoonlijkheden lieten zien. Het introduceren van een beetje komedie in het spel heeft geholpen om het te vermenselijken, en voor mij is dat een buitengewoon goed, zo niet ronduit gezonder ding.
De tenues van het huidige peloton zijn tam in vergelijking met gedurfde ontwerpen in het verleden. Voor mij persoonlijk is de EF/Palace-samenwerking een stap voorwaarts voor het wielrennen. Ik hoop dat het een nieuw, aanzienlijk opwindender tijdperk van kledinglay-out zal inluiden, een die helpt het zelfbewustzijn van fietsen te corrigeren, een die versieringen verkoopt, een die buitenstaanders naar fietskleding laat kijken en ze uiteindelijk zal vinden – durven Ik zeg het –
cool. Maar ook al is dat niet zo, ik ben opgewonden over het zien van een reeks animatienoppen die zaterdag door die smalle, Italiaanse straten razen.
Kate Wagner is een architectuur- en cultuurcriticus wiens werk is terug te vinden in verschillende publicaties, waaronder The New Republic , The Baffler en The Atlantic . Zij is de maker van deze site McMansion Hell, en rijdt, met uiterste toewijding, een 2000 Bianchi Volpe.
